Ourtigo-de-palun
Stachys palustris
Lamiaceae Labiaceae
Autre noum : Ourtigo-morto.
Noms en français : Épiaire des marais, Ortie bourbière.
Descripcioun :L'ourtigo-de-palun es uno grando betounico (gènre Stachys) que trachis dins li relarg umide coume li palun. Si fueio (que pougnon pas : ourtigo-morto) an quàsi ges de pecou e soun aperaqui 2 cop e mejo pu long que larjo.
Usanço :Li rizoumo de l'ourtigo-de-palun, que sèrvon pèr la multiplicacioun de la planto, soun goustous. Li brout e li fueio soun manjadis peréu.
Port : Erbo
Taio : 40 à 120 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Stachys
Famiho : Lamiaceae
Famiho classico : Labiaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roso
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 12 à 15 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Palun
- Roubino
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Stachys palustris L., 1753
Fumo-terro(-en-espigo)
Platycapnos spicata
Papaveraceae Fumariaceae
Nom en français : Fumeterre en épi.
Descripcioun :Aquéu fumo-terro dóu gènre Platycapnos que ié dison "en-espigo" èi proche di Fumaria. Se n'en destrìo que li flour fan une grapo au soumet qu'escound la cambo. Trachis dins li champ, ermas e la sablo.
Usanço :Es uno planto proun amaro couneigudo pèr èstre "tounico". Ei vertuouso contro lou mau-de-terro e li proublèmo de péu.
Port : Erbo
Taio : 5 à 40 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Platycapnos
Famiho : Papaveraceae
Famiho classico : Fumariaceae
Ordre : Ranunculales
Coulour de la flour :
Roujo
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Champ
- Camin
- Escoumbre e proche dis oustau
- Sablo
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Platycapnos spicata (L.) Bernh., 1833
(= Fumaria spicata L., 1753 )